إشιά دریکن در
سا?? 1830 در تهران متولد شد و در
سا?? 1907 در همان شهر درگذشت. او
از سادات پاریزی، یکwell-known در میان اشرافیهای فارسی بود، اما
از نژات متمیزتر باقیماند. تحصیلاتش به خوبی انجام نشده و او بیشتر بر پایه تجربههای زندگی و آفیکاسیونهای مختلفی که در آن زمان رواج بود، به نویسندگی و شعر پرداخته است.
در
سا??های اولیه حیات او، دریکن به عنوان یک مجرد و محبوب بانو ش
ناخته می
شد. او به شدت به مطالعه ادبیات و فلسفه مکتوب بود و آثار زیادی
از این نوع را دربر میگرفت. یکی
از آثار مهمش، «لیالی» است که به عنوان اولین رمان فارسی به حساب میرود و برای اولیڈیکسیونی در بین نویسندگان فارسی ش
ناخته میشود.
بعد
از آن، او با انتشار «حجاب» در
سا?? 1880، به یک وقف?
? عظیم در زندگی ادبیات فارسی رسیدی. این اثر یک ابروز در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی جامعه بود که شامل نقدشґریهای اجتماعی و انتقاد ازهای موجود بود. دریکن همچنین به نویسندگی تعدادی
از مقالات در مجلات مختلفی در ایران و خارج کشور پرداخته است، که meisten
از آنها در زمینه فیلسوفی و اجتماعی منتشر شدهاند.
در
سا??های اخیر حیات او، دریکن به عنوان یک فیلسوف و اندیشمند ش
ناخته میشد و آثارش در بین روشنفکران و دانشجویان به شدت مورد تحسین قرار میگرفت. او همچنین به عنوان یک وکیل برای رفع برابری اجتماعی و سیاسی زنان و فرودستاییها تلاش کرد.
این بانوی ادیب، نه تنها به عنوان یک نویسنده و فیلسوف ممتاز، بلکه به عنوان یک قیام در جهان ادب فارسی ش
ناخته میشود. آثارش همچنان تأثیر عمیقی بر اندیشمندان و علاقهمندان به ادبیات و فلسفه دارد.
.jpg)
.jpg)
